Proste oszczędności

Logistyka w naszych czasach nabiera coraz większego znaczenia w strategii przedsiębiorstwa. Jest elementem jego konkurencyjności na rynku. Już nie tylko jakość i cena towaru, ale także jego dostępność, decydują o sukcesie produktu i firmy na rynku. Spoglądanie na logistykę jako na łańcuch dostaw obejmujący planowanie produkcji, fizyczną dystrybucję towarów, zakup towarów i surowców, magazynowanie i odprawę celną, przynosi wymierne efekty finansowe i jest znaczącym czynnikiem stymulującym rozwój firmy. Jednak doskonale zorganizowany fizyczny przepływ dóbr nie wystarcza do idealnego funkcjonowania łańcucha dostaw. Najważniejsza jest tu informacja oraz sposób jej przepływu i przetwarzania. Stara maksyma mówi „Za dużo danych, to za mało informacji” (Too much data, too little information). Rozdzielenie przepływu dóbr od przepływu informacji pozwala nam zwiększyć ich ilość. Pozostaje jednak sprawa przejrzystości danych. Zarządzanie łańcuchem dostaw wspomagają obecnie zintegrowane systemy kom

1. Przedmioty gospodarcze i podział dóbr gospodarczych Potrzeby zaspokajamy pewnymi środkami. Wszystkie te środki, którym faktycznie, czy tylko według subiektywnego uznania zaspokajamy pewne potrzeby nazywamy przedmiotami gospodarczymi, w przeciwieństwie do podmiotu gospodarczego, którym jest człowiek. Każdy przedmiot gospodarczy, właśnie dzięki temu, że zaspokaja pewne potrzeby jest użyteczny. Podział przedmiotów gospodarczych. Podział przedmiotów gospodarczych dzieli się, w pierwszej linii, na specjalne role człowieka w życiu gospodarczym. I tak: 1) przedmioty gospodarcze, które mają charakter działalności ludzkiej nazywamy usługami – usługą jest każda działalność ludzka, która zaspokaja czyjeś potrzeby; 2) wszystkie inne przedmioty gospodarcze, a więc te, które są przedmiotami świata zewnętrznego nazywamy dobrami. Dobra z kolei dzielimy na: a) gospodarcze b) wolne Dobrami gospodarczymi nazywamy wszystkie te dobra, które nie są w nadmiarze w stosunku do naszych

Interwencja państwa w funkcjonowanie przemysłu ma długą historię. Rozwijała się ona w krajach wysoko uprzemysłowionych i nie tylko w niejednakowym tempie i w różny sposób, np. w Stanach Zjednoczonych interwencja taka pojawiła się pod koniec kryzysu w 1929 roku , a Japonia jest przykładem współdziałania Ministerstwa Przemysłu z przedsiębiorstwami. Ta długa praktyka nabiera nowego wymiaru w gospodarkach uprzemysłowionych i otwartych na wymianę międzynarodową. W obecnym okresie dostosowania wymuszane przez konkurencję międzynarodową dokonują się przy stałej interwencji państwa w każdym kraju bez wyjątku. Wszelkie decyzje publiczne wpływające na funkcjonowanie przedsiębiorstw przemysłowych ( prawo handlowe, opodatkowanie, polityka konkurencji itp.) lub na koszt kredytu mają wpływ na wyniki oraz decyzje przedsiębiorstw. Oddziaływanie państwa na przemysł może przyjmować formy bardzo zróżnicowane : od działań wspomagających otoczenie przedsiębiorstw do działań specyficznych ( np. pomoc st

Polska rozwija sie obecnie najwolniej sposród wszystkich panstw Europy Srodkowschodniej, co znajduje swoje bezposrednie odbicie na rynku pracy. W kwietniu 2002 r. stopa bezrobocia wynosila u nas 18, 1 % (tj . ok. 3 mln 300 tys. osób), co w polaczeniu z tzw. bezrobociem ukrytym na wsi, szacowanym na 600 – 800 tys. osób, daje w Europie najwyzsze miejsce, obok Bulgarii i Slowacji. W 2004 r. wskaznik bezrobocia moze siegnac w Polsce 21 – 22 %. Dla porównania, przecietne bezrobocie wynosi w krajach UE 8 %, najwyzsze w Hiszpanii (13 %) i przezywajacych ostatnio recesje Niemczech (10 %). W panstwach Beneluksu nie przekracza zas ono 2, 5 %. Bezrobocie w Polsce spowodowal splot niekorzystnych czynników ekonomicznych, demograficznych i spolecznych. Najwazniejsze z nich to: zalamanie wzrostu gospodarczego. Od 1997 r. PKB spadl z 7 % do 1 % w 2001 r.  wejscie na rynek pracy populacji wyzu demograficznego z poczatku lat 80. Wiaze sie to ze wzrostem liczby absolwentów poszukujacych pracy. W 20

Ktoś powiedział kiedyś, bodajże na szczycie NATO w momencie przyjmowania doń naszego kraju - "od tej chwili nic o was bez was". Myślę, że jednym z najmocniejszych argumentów "za" mogą być właśnie te słowa. Wszyscy musimy uświadomić sobie, że świat końca XX i początku XXI wieku jest tak skonstruowany, iż najważniejsze decyzje, mogące wpływać na jego historię, zapadają w Waszyngtonie i Brukseli, a w mniejszym stopniu także w Moskwie, Pekinie i Tokio. Poza tym już od 2000 r. Unia zaproponowała (obok PHARE 2, którego wielkość została niemal podwojona w stosunku do lat poprzednich) dwa dodatkowe programy przed akcesyjne: ISPA i SAPARD. Łącznie w ramach tych trzech programów Polska może liczyć średnio rocznie na 10 mln EURO rocznie a po wejściu do UE na ok. 8 mld EURO średnio rocznie. Konkretne korzyści natury gospodarczej będą wynikały m.in. z włączenia Polski do obszaru swobodnego przepływu towarów, usług, kapitału i pracowników. Obecnie potencjalny rynek zbytu stanowi